Historia miasta
Od zarania Kostrzyn związany jest z burzliwą historią przygranicznych ziem nadodrzańskich -pełną konfliktów, ścierania się żywiołu słowiańskiego z germańskim. Dzieje miasta mogłyby być kanwą do niejednego sensacyjnego scenariusza. Na przestrzeni pięciu wieków, zawartych między 900 a 1400 rokiem, kolejni włodarze zmieniali się tutaj jak w kalejdoskopie. Do roku 900 tereny nadodrzańskie pozostawały we władaniu Pomorzan; w latach 900 - 1200 pieczę nad nimi sprawowała Polska. Potem, w wyniku fatalnych posunięć dyplomatycznych Piastów, których niesnaski doprowadziły do utraty Ziemi Lubuskiej, rządzili tu kolejno: Templariusze, Joanici i Krzyżacy. W końcu trafiła ona na kilka stuleci pod polityczny nadzór Branenburgii.
Lokacja Kostrzyna nastąpiła około 1300 roku z inicjatywy margrabiego Albrechta III. Nadanie praw miejskich podniosło rangę grodu. Największe splendory przyniosły miastu jednak rządy margrabiego Jana von Hohenzollerna, który w roku 1535 obrał Kostrzyn na swoją siedzibę, doceniając gospodarcze i militarne walory jego położenia u zbiegu Warty i Odry. Jan Kostrzyński musiał władać tu mądrze skoro za jego bytności Kostrzyn urósł do rangi stolicy Nowej Marchii. Działały tutaj liczne urzędy, powstały instytucje rządowe najwyższego szczebla, wzniesiono okazały zamek i fortyfikacje, które uczyniły z Kostrzyna na wiele lat jedną z najpotężniejszych twierdz Europy. Lata spokojnej egzystencji nie trwały jednak długo.
Oprócz niszczycielskich kataklizmów powodowanych kaprysami natury - powodziami i pożarami - nie ominęły mieszkańców miasta polityczne burze. Przetaczały się tutaj przez kolejne wieki wyniszczające wojny, m.in.: Wojna Trzydziestoletnia ( 1618-1848 ), Wojna Siedmioletnia (1753-1760). Od roku 1806 do 1818 Kostrzyn okupowali Francuzi. Koniec XIX wieku przyniósł nadzieję na poprawę. Rozwój gospodarczy doprowadził do szybkiego wzrostu znaczenia miasta. W roku 1939 miasto liczyło już 24 tys. mieszkańców. Kres tej coraz wyraźniej rysującej się pomyślności przyniosła II wojna światowa. Miasto-twierdza miało w niej do odegrania swoją tragiczną rolę. W 1945 roku stało się strategicznym punktem w marszu wojsk radzieckich na Berlin. W efekcie zaciekłych walk Kostrzyn został niemal doszczętnie zniszczony. Po wojnie, w wyniku ustaleń poczdamskich, Kostrzyn powrócił w granice Polski. Kostrzyńscy Niemcy odchodzili na zachód, do miasta napływała ludność polska wysiedlona z kresów wschodnich.
Zdjęcia starego Kostrzyna:
Literatura o Kostrzynie:
